Seğirmiyorsa göz yaşı yakıştıramadığım kara kirpiklerin sebebsiz ,
durduk yere hıçkırık vurmuyorsa başımı yaslıyamadığım bağrına,
çınlamıyorsa derin derin seni sevdiğimi fısıldadığım kulakların ;
yine ayrılık vakti gelmiş demektir habersizce.
Ya sen veda ediyorsundur dünyaya,
ya da ben mutlak kavuşacağımızı bilmenin sevinciyle içiyorumdur ecel şerbetini…
Kavuşmak faniden, bakiye kalmıştır artık.
İsrafil’in suru ile uyanmanın şiddetiyle, herkes kendi derdine düşecekken,
seni arayacak Adem’den Mehdi’ye milyarlar arasında gözlerim…
Ali Haydar (fikir sancısı)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder